خروج از محل اقامت در قصد10روز

امام :مسافری که می خواهد ده روز در محلّی بماند، اگر از اول قصد داشته باشد که در بین ده روز به اطراف آنجا برود1  

 چنانچه جایی که می خواهد برودخطه  سور بلد اقامت[2] یا ازبساتین و مزارع و باغات اطراف آن باشد به مقداری که رفتن به آنجا منافی با صدق اقامت در بلد نباشد باید در تمام ده روز نماز را تمام بخواند، ولی چنانچه بخواهد تا کمتر از چهار فرسخ برود، چنانچه در نیت او باشد که  در بین ده روز فقط یک مرتبه برود و بیش از دو ساعت رفتن و برگشتن را طول ندهد، در همه ده روز باید نمازش را تمام بخواند.

1-  فاضل: چنانچه جایی که می خواهد برود از توابع آن باشد مانند باغ های اطراف شهر ، باید در همه ده روز نماز را تمام بخواند و اگر از توابع آن نباشد و کمتر از مسافت شرعی باشد اگر به گونه ای باشد که شب و در زمان استراحت در محلّ قصد اقامت باشد ، نمازش تمام است.

بهجت: چنانچه جایی که می خواهد برود از مقدار ترخص دورتر نباشد، باید در همه ده روز نماز را تمام بخواند، و اگر از مقدار ترخص دورتر باشد ولی کمتر از مقدار مسافت یعنی چهار فرسخ شرعی باشد، چنانچه قسمت عمده روز را در محلّ اقامت باشد کافی است و نمازش تمام است و عرفاً صدق اقامت ده روز در آنجا می کند.

مکارم: چنانچه جایی که می خواهد برود به اندازه ای دور نیست که جزء مسافرت محسوب شود، باید نمازرا تمام بخواند، اما اگر طوری است که جزء مسافرت محسوب می شود باید تمام ده روز را شکسته بخواند.

سبحانی: چنانچه جایی  که می خواهد برود به اندازه ای دور نیست که مسافرت حساب شود باید در همه ده روز نماز را تمام بخواند و اگر به اندازه ای باشد که عرفا مسافرت حساب شود باید در تمام ده روز نماز را شکسته بخواند.

*****

اراکی: مسأله- مسافری که  می خواهد ده روز در محلّی بماند ، اگر از اول قصد داشته باشد که در بین ده روز به مزارع و باغات آنجا برود و مقداری که رفتن به آنجا منافی با صدق اقامت در بلد نباشد، یعنی عرفاً بگویند در یک محلّ می ماند، باید در تمام ده روز نماز را تمام بخواند، و همچنین اگر بخواهد به خارج از محدوده ترخص تا کمتر از چهار فرسخ برود و زود برگردد به طوری که عرفاً نگویند در یک محلّ نمی ماند مثل این که بخواهد همان روز برگردد باید نماز را تمام بخواند.

گلپایگانی، صافی: مسأله- مسافری که می خواهد ده روز در محلّی بماند، باید از اول، قصد ماندن ده روز در آن محلّ یا توابع آن مانند باغها و بساتین را داشته باشد و اگر از اول قصد بیرون رفتن از آن محلّ و توابع آن را داشته باشد، هرچند به حدّ ترخّص نرسد باید شکسته بخواند.

خوئی، تبریزی:  مسأله- مسافری که می خواهد ده روز در محلّی بماند اگر از اول قصد داشته باشد که در بین ده روز به اطراف آنجا – که به قدر حدّ ترخّص یا بیشتر دور باشد- برود اگر مدت رفتن و آمدنش مثلاً به اندازه یک یا دو ساعت است که در نظر عرف با اقامت ده روز منافات ندارد، نماز را تمام بخواند و اگر مدت از این بیشتر باشد احتیاطاً بین شکسته و تمام جمع نماید، و اگر تمام یا بیشتر روز باشد نمازش شکسته است.

وحید: مسأله- مسافری که می خواهد ده روز در محلّی بماند اگر از اول قصد داشته باشد که در بین ده روز به اطرف آنجا – که به حدّ ترخّص یا کمتر از چهار فرسخ دور باشد- برود در صورتی که مدت رفت و آمدش به اندازه ای باشد که در نظر عرف با اقامت ده روز اول در آن محلّ منافات نداشته باشد  - مانند یک یا دو ساعت- باید نماز را تمام بخواند و اگر مدت بیشتر از این باشد ، در صورتی که تمام روز یا شب باشد نمازش شکسته است و در غیر این صورت بنابراحتیاط واجب نماز را هم تمام و هم شکسته بخواند.

سیستانی: مسأله-  مسافری که می خواهد ده روز در محلّی بماند اگر از اول قصد داشته باشد که در بین ده روز  به اطراف آنجا که عرفاً جایی دیگر به حساب می آید و فاصله آن از چهار فرسخ کمتر است برود، اگر مدت رفتن و آمدنش به اندازه ای باشد که در نظر عرف با اقامت ده روز منافات ندارد، نماز را تمام بخواند و چنانچه منافات داشته باشد نماز را شکسته بجا آورد، مثلاً اگر از اول قصد داشته باشد که تمام یک روز یا تمام یک شب از آنجا خارج شود با قصد اقامت منافات دارد و باید نمازرا شکسته بجا آورد ولی چنانچه قصدش این باشد که مثلاً در نصف روز خارج شده و سپس برگردد، هر چند برگشتنش بعد از رسیدن شب باشد، باید نماز را تمام بجا آورد، مگر در صورتی که این طور خارج شدن او به مقداری تکرار شود که عرفاً بگویند در دو جا یا بیشتر اقامت دارد.

زنجانی: مسأله- مسافری که می خواهد ده روز در محلّی بماند اگر از اول قصد داشته باشد در بین ده روز از آن محلّ و اطراف آن که عرفاً جزء محلّ به حساب می آید، مانند باغات اطراف شهر، خارج شود، چنانچه خوابگاهش در این محلّ باشد کافی است و لازم نیست تصمیم داشته باشد در روز یا اوایل شب به محلّ برگردد و در این صورت  اگر بخواهد هر روز نیز به خارج محلّ برود مانعی ندارد.

نوری: مسأله-  مسافری که می خواهد ده روز در محلّی بماند اگر از اول قصد داشته باشد  که در بین ده روز به اطراف آنجا از قبیل مزارع و باغستانهایی که از توابع آن محلّ محسوب می شود هر چند خارج از حدّ ترخّص آنجا باشد برود، باید در همه ده روز نماز را تمام بخواند و اگر از توابع آنجا نباشد باید در تمام ده روز نماز را شکسته بخواند ولی چنانچه بخواهد در تمام ده روز فقط یک ساعت یا دو ساعت برود و برگردد در همه ده روز باید نمازش را تمام بخواند

 مظاهری: مسأله- مسافری که می خواهد  ده روز در محلّی بماند گرچه از اول قصد داشته باشد که در بین ده روز به اطراف آنجا برود باید نماز را تمام بخواند گرچه هرروز برود یا تمام روز یا شب را در انجا بماند.