خروج منی بی اختیار در حال روزه

در سه فرض خارج شدن منی باعث می شود روزه باطل شود:

الف) به قصد خارج شدن منی با همسرش ملاعبه نماید، سپس منی خارج شود.
ب) عادت مرد این باشد که بعد از معاشقه و بازی منی از وی خارج می شود، گرچه قصد خارج شدن منی را نداشته باشد، ولی منی از وی خارج شود.
ج) نه به قصد خارج شدن منی ملاعبه کرده و نه عادتش خارج شدن منی بعد از ملاعبه باشد، ولی بعد از رسیدن به حالت لذت، توانایی جلوگیری از خارج شدن منی را داشته، ولی جلوگیری نکند. در این سه فرض روزه باطل می شود، و لازم است قضای آن را به جا آورد.
در غیر سه فرض مذکور، اگر ملاعبه به قصد بیرون آمدن منی صورت نگرفته باشد و عادت شخص این نباشد که بعد از ملاعبه از وی منی بیرون می آید، و توانایی جلوگیری خارج شدن منی را نداشته باشد، ولی اتفاقا و بی اختیار از وی منی خارج شود، روزه شخص صحیح می باشد.

چنانچه شخص علم داشته باشد که استمنا و بیرون آوردن منی جزو مبطلات روزه است، یا جاهل بوده، اما در فراگیری مسائل دینی کوتاهی کرده باشد، کفاره هم بر او واجب می شود. اما اگر نمی توانسته مسأله را یاد بگیرد و یا غافل بوده و احتمال نمی داده که استمنا و بیرون آوردن منی روزه را باطل می کند، کفاره واجب نیست. و کفاره ماه آن این است که یا شخص شصت روز روزه بگیرد و یا شصت فقیر را سیر کند، و یا به هر کدام یک مد طعام (750 گرم گندم) بدهد، و چنانچه پیدا کردن شصت فقیر برای شخص مقدور نباشد می تواند وجه آن را به دفتر مراجع تقلید تحویل دهد تا به نیابت از او به فقرا طعام دهد.