عرق جنابت حرام

خامنه ای : احتیاط واجب آن است که با عرق جنب از حرام نماز خوانده نشود، بله اگر عرق موجود در لباس مذکور خشک شده و یا شسته شده باشد، نماز خواندن با آن مانع ندارد.

مکارم : کسى که از طریق حرام جُنُب شود،، عرق او نجس نیست، ولى مادام که بدن یا لباس او عرق دارد با آن نماز نخواند بنابر احتیاط واجب.

سیستانی: عرق جنب از حرام پاک است، ونماز با آن صحیح است.

 اراکی: نجس بودن عرق جنب از حرام، محل اشکال است.

گلپایگانی، صافی: عرق جنب از حرام پاک است چه در حال جماع بیرون آید یا بعد از آن، از مرد باشد یا از زن، از زنا باشد یا از لواط یا ازوطی و نزدیکی کردن با حیوانات  یا استمناء؛ (و استمناء آن است که انسان با خودکاری کند که منی از او بیرون آید).

شبیری : عرق جنب ازحرام پاک است، ولی بنا بر احیتاط مستحب از آن اجتناب کنند، چه عرق در حال نزدیکی بیرون آید یا بعد از آن، ازمرد باشد یا از زن، جنابت از زنا باشد، یا از لواط، یا از نزدیکی کردن با حیوانات یا استمناء.

مکارم : کسی که از طریق حرام جنب شود، خواه بواسطه زنا باشد یا لواط و یا بواسطه استمناء عرق او نجس نیست.

احتیاط مستحب آن است که از عرق جنب از حرام پرهیز شود و برای رعایت این احتیاط، بهتراست با آ ب ملایم غسل کند که بهنگام غسل بدن او عرق نکند، این در صورتی است که با آب قلیل غسل نماید و اگر با آب کر و مانند آن اشکال ندارد.اما بعد از پایان غسل یک بار همه بدن را آب بکشد (بنا برا حتیاط مستحب).

سبحانی: عرق کسی که از طریق حرام مانند زنا و یا لواط و یا استمناء جنب شود پاک است .

امام، وحید  ، مکارم  ، نوری: بنا براحتیاط واجب (وحید  : نزدیکی با زن در حال حیض، حکم جنابت از حرام را دارد).

اراکی: با بدن یا لباسی که به آن آلوده شده نمی توان نمازخواند .

خوئی: بنا براحتیاط مستحبت، و نزدیکی با زن در حال حیض، حکم جنابت از حرام را دارد .

گلپایکانی، صافی: بنا براحتیاط واجب با بدن یا لباسی که آلوده به آن است، نمی شود نماز خواند .

بهجت: بنا برا ظهر و أحوط، با بدن و لباسی که به آن آلوده شده تا خشک نشده است نماز نخوانند .

تبریزی: بنا براحتیاط نماز با آن جائز نیست و بعید نیست احتیاط در این مسأله و مسأله [119] واجب نباشد و نزدیکی  با زن در حال حیض حکم جنابت از حرام را دارد .

شبیری زنجانی : بنا بر احتباط مستحب .     

          سیستانی: نماز با آن صحیح است.

مثلا در روزه ماه رمضان یا در حال حیض و عادت ماهیانه زن

 امام ، مکارم ، نوری: بنا بر احتیاط واجب

 امام  ، وحید  ، نوری: بنا بر احتیاط واجب

خوئی: عرق او حکم عرق جنب از حرام را ندارد .  

مظاهری، سبحانی: باید از عرق خود در نماز اجتناب نماید .

گلپایگانی، صافی، نوری: بنا بر احتیاط واجب نباید با بدن و لباسی که آلوده به آن عرق است، نماز بخواند.

تبریزی: احتیاط مستحب آن است که با آن نماز نخواند .   

شبیری : بنا برا حتیاط مستحب از عرق خود اجتناب نماید  .

بهجت: در صورتی که عرق اوخشک نشده؛ و اگر وظیفه اش تیمم باشد تیمم نکرده بنابر احتیاط واجب باید از عرق خود، در حال نماز اجتناب نماید و اگر تیمم کرده، بنا بر اظهر اجتناب از عرقی که بعد از تیمم فوق حاصل شده حتی اگر خشک نشده باشد، لازم نیست .

مکارم : احتیاط واجب آن است که با آن معامله عرق جنب از حرام کند منظور از عرق جنب از حرام عرقی است که در آن حال یا بعد از آن، پیش از آن که غسل کند از بدن او بیرون می آید . 

سیستانی: این مسأله را در رساله خود نیاورده اند.

 اراکی: اگر جنب از حرام به واسطه عذری غیر از تنگی وقت، بدل از غسل، تیمم نماید، تا زمانی کة عذر او باقی است، اگر عرق کند.اجتناب از آن لازم نیست، ولی اگر به واسطه تنگی وقت تیمم کرده، پس ازخواندن نماز، عرق او حکم عرق جنب از حرام را دارد.

گلپایگانی، خوئی، تبریزی، وحید  ، شبیری ، صافی: اگر جنب از حرام عوض غسل تیمم نماید

فاضل : اگر جنب از حرام نتواند  غسل نماید  و عوض غسل، تیمم نماید

بهجت: اگر جنب از حرام، بدون عذر، بجای غسل تیمم نماید

مکارم  : هرگاه جنب از حرام به واسطه نداشتن آب یا عذر دیگر یا تنگی وقت تیمم کند

سبحانی: اگر جنب از حرام به واسطه تنگی وقت یا عذر دیگر عوض غسل تیمم نماید

 گلپایگانی، خوئی، تبریزی، بهجت، وحید  ، شبیری ، صافی، سبحانی، نوری، مظاهری: بعد از عرق تیمم کند

 امام  ، فاضل ، بهجت: بنا بر احتیاط واجب.

 امام  ، بهجت، نوری، مظاهری: ولی اگر بواسطه عذر دیگر تیمم کند، اجتناب لازم نیست.

اراکی: اگر جنب از حرام به واسطه عذری غیر از تنگی وقت، بدل از غسل، تیمم نماید، تا زمانی که عذر او باقی است، اگر عرق کند اجتناب از آن لازم نیست، ولی اگر به واسطه تنگی وقت تیمم کرده، پس از خواندن نماز، عرق او حکم عرق جنب از حرام را دارد .

گلپایگانی، صافی: تا عذر او باقی است نماز خواندن با آن عرق مانع ندارد.

خوئی، تبریزی، وحید : حکم آن عرق، حکم عرق قبل از تیمم است (تبریزی: بنا براحتیاط واجب).

شبیری : بازهم بنا براحتیاط مستحب از عرق خود اجتناب نماید .

مکارم : عرقهای بدن او بعد از آن پاک و نماز خواندن با آن جایز است.

سبحانی: اجتناب از عرق لازم نیست. 

 سیستانی: این مسأله را در رساله خود نیاورده اند.

 امام ، گلپایگانی، صافی: بنابر احتیاط واجب

خوئی: به احتیاط مستحب  

 تبریزی: به احتیا ط

 اراکی: اگر اول از حرام بعد از حلال جنب شود یا اول از حلال بعد از حرام جنب شود عرقش حکم عرق جنب ازحرام دارد .

شبیری  : اگر اول از حرام جنب و بعد از حلال جنب شود یا اول از حلال، بعد از حرام جنب شود، احتیاط مستحب آن است که از عرق خود اجتناب کند.   

سیستانی و مکارم :  این مسأله را در رساله خود نیاورده اند .

 اراکی: عرق او، حکم عرق جنب ازحرام دارد .

خوئی، وحید : عرق او حکم عرق جنب از حرام را ندراد .

گلپایگانی، صافی: نماز خواندن با آن مانعی ندارد

بهجت، نوری، مظاهری: می تواند با آن عرق نماز بخواند .

تبریزی، سبحانی: اجتنا ب از عرق آن لازم نیست .