امام:اگر در بین نماز (فرادا یا جماعت) چیزى که بر آن سجده مىکند گم شود (و یا مثلاً بچّهاى آن را بر دارد)و چیزى که سجده بر آن صحیح است نداشته باشد:چنانچه وقت وسعت دارد، باید نماز را رها کرده و بعد از تهیه آنچه سجده بر آن صحیح است دوباره نماز بخواند
اگر وقت تنگ است،باید به لباسش سجده کند و اگر فراهم نباشد بر پشت دست،و اگر آن هم نمىشود، به چیز معدنى مانند انگشتر عقیق سجده نماید.
سیستانی: (چه در تنگی وقت و چه در وسعت آن، سجده بر قیر و زفت مقدّم بر سجده بر غیر آنها است ولى اگر سجده بر آنها ممکن نباشد، باید بر لباسش یا هر چیز دیگر که در حال اختیار سجده بر او جایز نیست سجده نماید ولى احتیاط مستحبّ آن است که تا سجده بر لباسش ممکن است بر چیز دیگر سجده نکند).
مکارم: (چنانچه وقت نماز باقى است، نماز را تمام کرده و بنا بر احتیاط دوباره مىخواند و اگر وقت تنگ است قضا ندارد).
یا اصلا چیزى که سجده بر آن صحیح است ندارد و یا اگر دارد به واسطۀ سرما یا گرماى زیاد و یا تقیه و مانند اینها نمىتواند بر آن سجده کند.
اراکى و نورى و شبیری: (اگر لباسش از پنبه یا کتان است، بر آن سجده کند و اگر از چیز دیگرى است بر پشت دست…)؛ آیت الله گلپایگانى: (اگر لباسش از پنبه یا کتان است، بر آن سجده کند و اگر از چیز دیگرى است بر پشت دست یا چیز معدنى مانند انگشتر عقیق سجده نماید و احتیاط لازم آن است که تا سجده بر پشت دست ممکن است به چیز معدنى سجده نکند)؛ آیت الله صافى: (باید به لباسش سجده کند و اگر بر آن هم نشود باید بر پشت دست .. [بقیه مثل آیت اللّٰه گلپایگانى])؛ آیت مکارم: (اگر لباسش از پنبه یا کتان است، بر آن سجده کند و اگر از چیز دیگرى است بر همان یا بر فرش سجده نماید و اگر آن هم ممکن نیست بر فلزّات و اشیاء معدنى سجده کند و اگر مطلقاً چیزى پیدا نمىکند که بتوان بر آن سجده کرد، بر پشت دست خود سجده مىکند بنا بر این پشت دست آخرین چیزى است که مىتوان بر آن سجده کرد).
خوئى و تبریزى: (بر پشت دست یا چیز دیگر که در حال اختیار سجده بر او جایز نیست سجده نماید ولى احتیاط مستحبّ آن است که تا سجده بر پشت دست ممکن است بر آن چیز سجده نکند).
فاضل: بنا بر احتیاط به چیز معدنى
بهجت: (..بنا بر أظهر. و اگر آن هم نشد، تا نزدیک زمین خم مىشود و یا این که با اشارۀ سر، سجده مىنماید).
(مراجع م1084و1087)